Weblog 19 juli
ICED is een internationaal congres voor het dovenonderwijs. Het heeft een lange traditie. Soms zijn er spectaculaire besluiten op deze congressen genomen of zijn spectaculaire vernieuwingen geïntroduceerd.
In Milaan is in 1880 bijvoorbeeld besloten om gebaren geen plaats meer te geven in het onderwijs, maar om het onderwijs vooral oraal in te richten. Tegenwoordig voelen Doven nog steeds de gevolgen daarvan. Daarom heeft de organisatie van ICED Vancouver 2010 verklaard, alle uitspraken van 1880 te verwerpen. Men erkent de negatieve effecten die de uitspraken hebben gehad op de ontwikkeling en perspectieven van doven in de hele wereld. Alle landen worden opgeroepen om communicatie met doven en de daarvoor benodigde gebarentalen bovenaan de agenda te plaatsen.
ICED vindt eens in de vijf jaar plaats. In 2005 was dat in Maastricht, in 2015 zal Griekenland het gastland zijn. Het congres zal dan waarschijnlijk in Tessaloniki worden georganiseerd.
Internationaal wordt overigens onder ‘doof’ vaak ook onze term slechthorend verstaan. Het congres beslaat daarom onderwerpen die te maken hebben met het onderwijs en de opvoeding van kinderen en jongeren die slechthorend of doof zijn of een CI dragen.
Op de eerste dag heeft de Auris-delegatie deelgenomen aan de drie hoofdlezingen en aan acht subsessies. De volgende onderwerpen vonden we interessant om aan collega’s door te geven.
Empowerment van leerlingen
Dr. John Luckner van de Universiteit van Noord Carolina vertelde over drie elementen die van belang zijn in het onderwijs aan doven en slechthorenden: het volgen van het reguliere curriculum, het zorgen dat doven en slechthorenden toegang hebben tot dat reguliere curriculum en waar nodig het verlenen van (directe en indirecte) diensten om doven en slechthorenden te ondersteunen. Doelen stellen samen met het kind of de jongere is daarbij volgens Luckner van groot belang. Hij vraagt leerlingen daarom regelmatig:
- Wat is je ambitie wat wil je worden?
- Op welke leeftijd wil je school verlaten?
- Waar wil je wonen?
- Hoe wil je je vrije tijd doorbrengen?
- Wie zullen je vrienden zijn?
- Waar wil je je werkzame leven doorbrengen?
De antwoorden op deze vragen moeten volgens Luckner leidend zijn voor het resultaatgericht onderwijs.
Morris J Wosk, Centre for Dialogue.Simon Fraser University, Vancouver, B.C.Voorspellers van lees- en schrijfproblemen
De Universiteit van Tuscon in Arizona heeft meerdere jaren achter elkaar een groep dove en slechthorende kinderen in het regulier onderwijs gevolgd (137 leerlingen) en daarover gepubliceerd. Van deze leerlingen hadden zij daardoor informatie over hun cognitie en (sociale) vaardigheden, de rol van ouders en de schoolomgeving. Uit het onderzoek blijkt dat als een leerling milde problemen ervaart in taalexpressie of taalbegrip er een kleine kans is op lees- en schrijfproblemen. Als er echter bij één kind bij taalexpressie en taalbegrip milde problemen zijn, is het risico op lees- en schrijfproblemen ineens erg groot.
Verder blijkt de rol van ouders een voorspeller van lees- en schrijfproblemen te zijn. Van ouders die meer betrokken zijn bij de school, hebben de kinderen minder risico op lees en schrijfproblemen (1 tot 2 activiteiten met de school: groot risico, 5 of meer activiteiten: nauwelijks risico) . (Janet Jamieson e.a.)
Ga ik genoeg vooruit?
Susan Rose en Patricia McAnally van de Universiteit van Minnesota in Minneapolis meten regelmatig de vooruitgang van hun leerlingen. Ze hebben daarvoor een speciale test ontwikkeld. Het bijzondere van de test is niet dat de professional informatie krijgt over het leerproces maar dat de leerling zelf inzicht krijgt in zijn/haar eigen ontwikkeling. Daardoor is de leerling ook beter in staat doelen te stellen.
Onze eigen ervaringen met Engelstalige sprekers
Op een internationaal congres is de voertaal Engels en op dit congres ook ASL en ISL (American en International Sign Language), Engels is over het algemeen goed te volgen, maar je moet er natuurlijk wat meer moeite voor doen dan voor het Nederlands. Vandaag hebben we ervaren hoe het is als je de spreker niet goed kunt volgen. Een Engelstalige spreker was door zijn gehoorprobleem niet in staat om duidelijk te artikuleren. Ons eigen taalniveau in het Engel schoot tekort. Wij konden de omissies niet automatisch invullen en haakten al snel af. Onze gedachten dwaalden diverse kanten uit. Direct gingen onze gedachten naar onze eigen leerlingen. We konden ons goed verplaatsen in hun situatie, waarbij zij het Nederlands onvoldoende machtig zijn om wat ze aan informatie missen aan te vullen tot een kloppend verhaal. Een leerzame ervaring.
De deelnemers vanuit Auris zijn:
André Dokman – directeur van het Auris College Rotterdam
Claire Schröder – groepsdirecteur Zorg
Connie Fortgens – Dr. M.Polanoschool en onderzoeker/begeleider bij O&O
Ellen Gerrits – lector ‘Taalstoornissen bij kinderen’ bij de HU, namens Auris
Marjan Bruins – hoofd O&O
Fijn om zo snel al geinformeerd te worden over de belangrijkste resultaten van ICED. Voor straks een goede terugreis
BeantwoordenVerwijderen